»
Էնտեղ, ուր հովը խաղում է ազատ«»
Ու ջուր է գալիս, անցնում շենով։
Էնտեղ իր բարի իր սիրող գետի հետ,
Մի շատ անհանգիստ տղա է ապրում
Մի օր էլ եկավ անհանգիստ տղան, Կանգնեց իր բարի իր սիրող գետի դեմ:
— Դու ո՞ր սարեն կուգաս ջըրի՛կ,Իմ պաղ ջըրիկ ու անուշիկ։— Ես էն սարեն կուգամ մըթին,
Որ հին ու գորշ ձյունն է գլխին։— Դու ո՞ր առուն կերթաս, ջըրի՛կ.Իմ հին ջրիկ ու անուշիկ։
— Ես էն առուն կերթամ զվարթ,Ուր ափերն են շուշան ու վարդ։
— Դու ո՞ր այգին կերթաս, ջըրի՛կ.Իմ պաղ գորշ ջրիկ ու անուշիկ։— Ես էն այգին կերթամ հին,Որ տերն է ժիր մեջն այգեպան։
Թող գնամ շրջեմ աշխարհից աշխարհ:
Ամենից լավ գետը ընտրեմ քեզ համար
Կգամ քեզ կառնեմ կփախջենք հեռու
Ես գորշ գետից
Ես հին գետից
գետի եզերքին,
ծառերի տակին:
Ու գնաց, երկար թափառեց տղան
Մեծ ու հոյակապ շատ գետ էր տեսավ,
Բայց միշտ ամեն տեղ պակաս էր մի բան,
Ու հառաչելով ետ վերադարձավ
Են գորշ գետը
Են հին գետ
Գետի եզերքին
Ծառերի տակին
Գտա՞ր,ընկերս հարցրեց գետը
Ուրախ նայելով իր ընկերոջ վրա:
Ման եկա գետ աշխարհից աշխարհ
Միակ սիրուն լավ տունը,որ կա
Ես գորշ գետն է
Ես հին գետն է
Գետի եզերքին
Ծառերի տակին:
