Լինում է, չի լինում` մի եղևնի: Եղևնին փոքր էր և անչափ գեղեցիկ :Նա ընկերություն էր անում արևի հետ:Ամեն առավոտ բարևում էր արևին և պարում նրա համար:Երբ ամառն ու աշունը գնում են, գալիս է ձմեռը,օրերը ցրտում են,արևն էլ առաջվա նման չէր ջերմացնում եղևնուն:Եղևնին նեղանում է արևից և քուն մտնում:Գարնան գալուն պես նա արթնանում է և տեսնում , որ իր վրա դեռ շատ ձյուն կա:Նա ցանկանում է ,որ իր վրայի ձյունը հալչի:Արևը հենց տեսնում է, որ եղևնին ուզում է պարել սկսում է լայն ժպտալ: Արևը ժպիտով հալեցնում է ամբողջ ձյունը :Եղևնին նորից աշխուժանում է և հասկանում, որ արևը նրա ամենահավատարիմ ընկերն է: